Waarom is angst voor de dood nutteloos?

Angsten kunnen lastig en eng zijn. Ze kunnen je behoorlijk belemmeren in het bereiken van het leven van je dromen. Iedereen gaat een keer dood en niemand kijkt daar bepaald naar uit. Angst voor dood gaan betekent een leven vol controle, of het vermijden van alles wat in jouw ogen gevaarlijk is, gedreven door angst om te sterven. Zo kan de angst voor sterven plaatsmaken voor vertrouwen. En vertrouwen heeft alles te maken met je overgeven aan het onvermijdelijke. Kortom: acceptatie. Dat betekent een grote verlichting, en rust in hoofd en hart. Een prachtig en motiverend stuk uit een interview met David Bowie: “It is absolutely ridiculous to be scared of dying. There is nothing you can do about it. That’s the only one given. If you can let go of that fear and just say hey we gonna die, it is easier to live the rest of ones live, more fully. Otherwise you feel if you are on the penalty of death. Which is known. You are. The easier you can accept that fact makes the rest of ones live easier to enjoy”. Goed beschouwd is het natuurlijk ook absurd dat alles wat we koesteren, alles wat we zijn, er op een gegeven moment niet meer is. We zijn een stipje in het heelal, helemaal niets. In plaats van als triest gegeven kun je dit ook zien als een waardevol besef. Het zorgt ervoor dat we de tijd die we op deze aarde hebben waardevol inzetten. De dood is daarmee een aansporing tot het leven van nu, het leven van vandaag. Wie de weerstand tegen sterven laat varen en het hele leven, met hoogte- en dieptepunten en met teleurstelling en succes, omarmt zal een stuk gelukkiger leven: minder angstig en krampachtig, meer open en bewust. We zijn massaal op zoek naar zingeving, maar waarom? Wat betekent zingeving? Wat is levenskunst? Wat doet levenshouding? Genieten van het leven. Hoe doe je dat? Wat is mentale gezondheid? We willen allemaal gelukkig zijn, maar waarom? Wat is veranderingsbereidheid? Wat betekent face your demons?