Waarom noemen ze Indo’s blauwe?

Indonesië kent een woelige geschiedenis vol kolonisatie en onderdrukking. Een ‘blauwe’ was een bijnaam voor iemand van Indisch-Nederlands afkomst! Vroeger kregen de Indonesiërs Blauw als bijnaam van de Nederlanders, omdat hun zwarte haren een blauwe glans zouden hebben in strijklicht.

Indo’s die in de jaren vijftig naar Nederland kwamen, kregen al heel snel te horen dat ze moesten integreren. Er waren destijds boekjes waarin stond hoe je je als Indo moest gedragen.

Iemand werd door de volbloed Hollanders of totoks (ook volbloed Nederlanders, maar geboren in Nederlands-Indië) ‘een blauwe’ genoemd als die persoon een Indonesische afkomst had. Werd en wordt gebruikt als scheldwoord en geuzennaam; Het Indisch-Nederlandse zangduo The Blue Diamonds ontleende hieraan zijn naam.

Vanuit mijn eigen reallife praktijkervaringen in dit leven kan ik naar alle oprechtheid melden dat ik vanaf jongs af met grote regelmaat geconfronteerd ben met de beamingen “blauwe”, “aap”, “baviaan”, “gorilla”, “kutbuitenlander”, “zwarte” of “pinda” en ik en mijn familie moeten vooral terug naar ons eigen land. Voor schoolgenootjes reden genoeg om mij flink te belagen, neer te trappen, op de grond te schoppen en te slaan. Maar ook een serieus draagvlak om anderen hierin te helpen en in ditzelfde leven om te dealen met emotie, agressie en geweld.

Waarom noemen ze Indo’s pinda’s? Doet schelden pijn? Bestaat bewuste en onbewuste discriminatie? Hoe kun je reageren als iemand je vernedert? Wat doet verbaal geweld? Hoe komt het dat de verharding in onze samenleving toeneemt? Wat is ergens mee moeten dealen? Is acceptatie een ongoing proces? Wat wordt bedoeld met woke?